mutlu son

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): [mutɫu sɔn]

Noun

mutlu son (definite accusative mutlu sonu, plural mutlu sonlar)

  1. happy ending

Declension
Inflection
Nominative mutlu son
Definite accusative mutlu sonu
Singular Plural
Nominative mutlu son mutlu sonlar
Definite accusative mutlu sonu mutlu sonları
Dative mutlu sona mutlu sonlara
Locative mutlu sonda mutlu sonlarda
Ablative mutlu sondan mutlu sonlardan
Genitive mutlu sonun mutlu sonların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular mutlu sonum mutlu sonlarım
2nd singular mutlu sonun mutlu sonların
3rd singular mutlu sonu mutlu sonları
1st plural mutlu sonumuz mutlu sonlarımız
2nd plural mutlu sonunuz mutlu sonlarınız
3rd plural mutlu sonları mutlu sonları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular mutlu sonum mutlu sonlarım
2nd singular mutlu sonsun mutlu sonlarsın
3rd singular mutlu son
mutlu sondur		 mutlu sonlar
mutlu sonlardır
1st plural mutlu sonuz mutlu sonlarız
2nd plural mutlu sonsunuz mutlu sonlarsınız
3rd plural mutlu sonlar mutlu sonlardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.