mutuandus
Latin
Participle
mūtuandus m (feminine mūtuanda, neuter mūtuandum); first/second declension
- which is to be borrowed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | mūtuandus | mūtuanda | mūtuandum | mūtuandī | mūtuandae | mūtuanda | |
| Genitive | mūtuandī | mūtuandae | mūtuandī | mūtuandōrum | mūtuandārum | mūtuandōrum | |
| Dative | mūtuandō | mūtuandō | mūtuandīs | ||||
| Accusative | mūtuandum | mūtuandam | mūtuandum | mūtuandōs | mūtuandās | mūtuanda | |
| Ablative | mūtuandō | mūtuandā | mūtuandō | mūtuandīs | |||
| Vocative | mūtuande | mūtuanda | mūtuandum | mūtuandī | mūtuandae | mūtuanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.