muuran
Ingrian

Muuranta.
Alternative forms
Etymology
From Proto-Finnic *mura-. Cognates include Finnish muurain and Estonian muurakas.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmuːrɑn/, [ˈmuːrən]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmuːrɑn/, [ˈmuːrɑn]
- Rhymes: -uːrɑn
- Hyphenation: muu‧ran
Declension
| Declension of muuran (type 15/syän, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | muuran | muuramet |
| genitive | muuramen | muuramiin |
| partitive | muuranta, muurant | muuramia |
| illative | muuramee | muuramii |
| inessive | muuramees | muuramiis |
| elative | muuramest | muuramist |
| allative | muuramelle | muuramille |
| adessive | muurameel | muuramiil |
| ablative | muuramelt | muuramilt |
| translative | muurameks | muuramiks |
| essive | muuramenna, muurameen | muuraminna, muuramiin |
| exessive1) | muurament | muuramint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 322
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.