myślić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mysliti.

Verb

myślić

  1. to think

Descendants
  • Polish: myśleć
  • Polish: myślić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish myślić, from Proto-Slavic *mysliti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmɨɕ.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨɕlit͡ɕ
  • Syllabification: myś‧lić

Verb

myślić impf

  1. (intransitive, archaic) Alternative form of myśleć.

Conjugation
Conjugation of myślić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive myślić
present tense 1st myślę myślimy
2nd myślisz myślicie
3rd myśli myślą
impersonal myśli się
past tense 1st myśliłem myśliłam myśliliśmy myśliłyśmy
2nd myśliłeś myśliłaś myśliliście myśliłyście
3rd myślił myśliła myśliło myślili myśliły
impersonal myślono
future tense 1st będę myślił,
będę myślić
 będę myśliła,
będę myślić
 będziemy myślili,
będziemy myślić
 będziemy myśliły,
będziemy myślić
2nd będziesz myślił,
będziesz myślić
 będziesz myśliła,
będziesz myślić
 będziecie myślili,
będziecie myślić
 będziecie myśliły,
będziecie myślić
3rd będzie myślił,
będzie myślić
 będzie myśliła,
będzie myślić
 będzie myśliło,
będzie myślić
 będą myślili,
będą myślić
 będą myśliły,
będą myślić
impersonal będzie myślić się
conditional 1st myśliłbym myśliłabym myślilibyśmy myśliłybyśmy
2nd myśliłbyś myśliłabyś myślilibyście myśliłybyście
3rd myśliłby myśliłaby myśliłoby myśliliby myśliłyby
impersonal myślono by
imperative 1st niech myślę myślmy
2nd myśl myślcie
3rd niech myśli niech myślą
active adjectival participle myślący myśląca myślące myślący myślące
passive adjectival participle myślony myślona myślone myśleni myślone
contemporary adverbial participle myśląc
verbal noun myślenie

Further reading
  • myślić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • myślić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.