načeti

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *načęti.

Verb

nàčēti pf (Cyrillic spelling на̀че̄ти)

  1. (intransitive, archaic, rare) to start, begin (doing something, usually speaking)
  2. (transitive) to start using or consuming something
  3. (transitive, figuratively) to be the cause of something growing weak

Conjugation
Conjugation of načeti
Infinitive: načeti Present verbal adverb: — Past verbal adverb: nàčēvši Verbal noun: —
Number Singular Plural
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Verbal forms ja ti on / ona / ono mi vi oni / one / ona
Present načnem načneš načne načnemo načnete načnu
Future Future I načet ću1
načeću		 načet ćeš1
načećeš		 načet će1
načeće		 načet ćemo1
načećemo		 načet ćete1
načećete		 načet će1
načeće
Future II bȕdēm načeo2 bȕdēš načeo2 bȕdē načeo2 bȕdēmo načeli2 bȕdēte načeli2 bȕdū načeli2
Past Perfect načeo sam2 načeo si2 načeo je2 načeli smo2 načeli ste2 načeli su2
Pluperfect3 bȉo sam načeo2 bȉo si načeo2 bȉo je načeo2 bíli smo načeli2 bíli ste načeli2 bíli su načeli2
Aorist načeh nače nače načesmo načeste načeše
Conditional I načeo bih2 načeo bi2 načeo bi2 načeli bismo2 načeli biste2 načeli bi2
Conditional II4 bȉo bih načeo2 bȉo bi načeo2 bȉo bi načeo2 bíli bismo načeli2 bíli biste načeli2 bíli bi načeli2
Imperative — načni — načnimo načnite —
Active past participle načeo m / načela f / načelo n načeli m / načele f / načela n
Passive past participle načet m / načeta f / načeto n načeti m / načete f / načeta n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.

4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
  * Note: The aorist and imperfect have nowadays fallen into disuse in many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

  • nàčimati impf
  • nàčinjati impf

Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *načęti.

Pronunciation
  • IPA(key): /nat͡ʃèːti/

Verb

načẹ́ti pf

  1. to slice
  2. to begin

Inflection
Sonorant + -ti -(j)em (AP c)
infinitive načẹ́ti
1st singular načnȅm
infinitive načẹ́ti načẹ̑t, načȅt
supine načẹ̑t, načȅt
verbal noun načẹ́tje
participle converb
present — —
past načẹ̑t —
l-participle masculine feminine neuter
singular načẹ̑ł načẹ̄la načȇlo
dual načȇla načȇli načȇli
plural načȇli načȇle načȇla
present imperative
1st singular načnȅm —
2nd singular načnȅš načnȉ
3rd singular načnȅ —
1st dual načnéva načnȋva
2nd dual načnéta načnȋta
3rd dual načnéta —
1st plural načnémo načnȋmo
2nd plural načnéte načnȋte
3rd plural načnéjo —

Further reading
  • “načeti”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.