nachapać

Polish

Etymology

From na- +‎ chapać.

Pronunciation

IPA^(key): /naˈxa.pat͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -apat͡ɕ
Syllabification: na‧cha‧pać

Verb

nachapać pf

(intransitive, reflexive, colloquial) to greedily hoard a lot of money or goods, to laugh all the way to the bank
Hypernym: nagromadzić

Conjugation

Conjugation of nachapać pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nachapać
future tense	1^st	nachapię			nachapiemy
	2^nd	nachapiesz			nachapiecie
	3^rd	nachapie			nachapią
	impersonal	nachapie się
past tense	1^st	nachapałem	nachapałam		nachapaliśmy	nachapałyśmy
	2^nd	nachapałeś	nachapałaś		nachapaliście	nachapałyście
	3^rd	nachapał	nachapała	nachapało	nachapali	nachapały
	impersonal	nachapano
conditional	1^st	nachapałbym	nachapałabym		nachapalibyśmy	nachapałybyśmy
	2^nd	nachapałbyś	nachapałabyś		nachapalibyście	nachapałybyście
	3^rd	nachapałby	nachapałaby	nachapałoby	nachapaliby	nachapałyby
	impersonal	nachapano by
imperative	1^st	niech nachapię			nachapmy
	2^nd	nachap			nachapcie
	3^rd	niech nachapie			niech nachapią
anterior adverbial participle		nachapawszy
verbal noun		nachapanie

Related terms

noun

chaps

verbs

Further reading

nachapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
nachapać in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.