nachwytać

Polish

Etymology

From na- +‎ chwytać.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈxfɨ.tat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨtat͡ɕ
  • Syllabification: na‧chwy‧tać

Verb

nachwytać pf

  1. (transitive) to catch many, to capture many [+genitive]
    Synonym: nałapać

Conjugation
Conjugation of nachwytać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nachwytać
future tense 1st nachwytam nachwytamy
2nd nachwytasz nachwytacie
3rd nachwyta nachwytają
impersonal nachwyta się
past tense 1st nachwytałem nachwytałam nachwytaliśmy nachwytałyśmy
2nd nachwytałeś nachwytałaś nachwytaliście nachwytałyście
3rd nachwytał nachwytała nachwytało nachwytali nachwytały
impersonal nachwytano
conditional 1st nachwytałbym nachwytałabym nachwytalibyśmy nachwytałybyśmy
2nd nachwytałbyś nachwytałabyś nachwytalibyście nachwytałybyście
3rd nachwytałby nachwytałaby nachwytałoby nachwytaliby nachwytałyby
impersonal nachwytano by
imperative 1st niech nachwytam nachwytajmy
2nd nachwytaj nachwytajcie
3rd niech nachwyta niech nachwytają
passive adjectival participle nachwytany nachwytana nachwytane nachwytani nachwytane
anterior adverbial participle nachwytawszy
verbal noun nachwytanie

Further reading
  • nachwytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nachwytać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.