nadarzyć

Polish

Etymology

From na- +‎ darzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈda.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: na‧da‧rzyć

Verb

nadarzyć pf (imperfective nadarzać)

  1. (transitive, archaic) to give, to bestow
  2. (reflexive) to arise, to come up, to occur

Conjugation
Conjugation of nadarzyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadarzyć
future tense 1st nadarzę nadarzymy
2nd nadarzysz nadarzycie
3rd nadarzy nadarzą
impersonal nadarzy się
past tense 1st nadarzyłem nadarzyłam nadarzyliśmy nadarzyłyśmy
2nd nadarzyłeś nadarzyłaś nadarzyliście nadarzyłyście
3rd nadarzył nadarzyła nadarzyło nadarzyli nadarzyły
impersonal nadarzono
conditional 1st nadarzyłbym nadarzyłabym nadarzylibyśmy nadarzyłybyśmy
2nd nadarzyłbyś nadarzyłabyś nadarzylibyście nadarzyłybyście
3rd nadarzyłby nadarzyłaby nadarzyłoby nadarzyliby nadarzyłyby
impersonal nadarzono by
imperative 1st niech nadarzę nadarzmy
2nd nadarz nadarzcie
3rd niech nadarzy niech nadarzą
passive adjectival participle nadarzony nadarzona nadarzone nadarzeni nadarzone
anterior adverbial participle nadarzywszy
verbal noun nadarzenie

Further reading
  • nadarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadarzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.