nadjechać

Polish

Etymology

From nad- +‎ jechać.

Pronunciation
  • IPA(key): /nadˈjɛ.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛxat͡ɕ
  • Syllabification: nad‧je‧chać

Verb

nadjechać pf (imperfective nadjeżdżać)

  1. (intransitive) to arrive, to come (in a vehicle)

Conjugation
Conjugation of nadjechać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadjechać
future tense 1st nadjadę nadjedziemy
2nd nadjedziesz nadjedziecie
3rd nadjedzie nadjadą
impersonal nadjedzie się
past tense 1st nadjechałem nadjechałam nadjechaliśmy nadjechałyśmy
2nd nadjechałeś nadjechałaś nadjechaliście nadjechałyście
3rd nadjechał nadjechała nadjechało nadjechali nadjechały
impersonal nadjechano
conditional 1st nadjechałbym nadjechałabym nadjechalibyśmy nadjechałybyśmy
2nd nadjechałbyś nadjechałabyś nadjechalibyście nadjechałybyście
3rd nadjechałby nadjechałaby nadjechałoby nadjechaliby nadjechałyby
impersonal nadjechano by
imperative 1st niech nadjadę nadjedźmy
2nd nadjedź nadjedźcie
3rd niech nadjedzie niech nadjadą
anterior adverbial participle nadjechawszy
verbal noun nadjechanie

Further reading
  • nadjechać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadjechać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.