nagabnąć

Polish

Etymology

From na- +‎ gabnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈɡab.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -abnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: na‧gab‧nąć

Verb

nagabnąć pf (imperfective nagabywać)

  1. (transitive) to solicit, to beseech, to pursue

Conjugation
Conjugation of nagabnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nagabnąć
future tense 1st nagabnę nagabniemy
2nd nagabniesz nagabniecie
3rd nagabnie nagabną
impersonal nagabnie się
past tense 1st nagabnąłem nagabnęłam nagabnęliśmy nagabnęłyśmy
2nd nagabnąłeś nagabnęłaś nagabnęliście nagabnęłyście
3rd nagabnął nagabnęła nagabnęło nagabnęli nagabnęły
impersonal nagabnięto
conditional 1st nagabnąłbym nagabnęłabym nagabnęlibyśmy nagabnęłybyśmy
2nd nagabnąłbyś nagabnęłabyś nagabnęlibyście nagabnęłybyście
3rd nagabnąłby nagabnęłaby nagabnęłoby nagabnęliby nagabnęłyby
impersonal nagabnięto by
imperative 1st niech nagabnę nagabnijmy
2nd nagabnij nagabnijcie
3rd niech nagabnie niech nagabną
passive adjectival participle nagabnięty nagabnięta nagabnięte nagabnięci nagabnięte
anterior adverbial participle nagabnąwszy
verbal noun nagabnięcie

Further reading
  • nagabnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nagabnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.