nalegać

Polish

Etymology

From na- +‎ legać.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈlɛ.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɡat͡ɕ
  • Syllabification: na‧le‧gać

Verb

nalegać impf

  1. (intransitive) to insist (demand continually that something should happen or be done)

Conjugation
Conjugation of nalegać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nalegać
present tense 1st nalegam nalegamy
2nd nalegasz nalegacie
3rd nalega nalegają
impersonal nalega się
past tense 1st nalegałem nalegałam nalegaliśmy nalegałyśmy
2nd nalegałeś nalegałaś nalegaliście nalegałyście
3rd nalegał nalegała nalegało nalegali nalegały
impersonal nalegano
future tense 1st będę nalegał,
będę nalegać
 będę nalegała,
będę nalegać
 będziemy nalegali,
będziemy nalegać
 będziemy nalegały,
będziemy nalegać
2nd będziesz nalegał,
będziesz nalegać
 będziesz nalegała,
będziesz nalegać
 będziecie nalegali,
będziecie nalegać
 będziecie nalegały,
będziecie nalegać
3rd będzie nalegał,
będzie nalegać
 będzie nalegała,
będzie nalegać
 będzie nalegało,
będzie nalegać
 będą nalegali,
będą nalegać
 będą nalegały,
będą nalegać
impersonal będzie nalegać się
conditional 1st nalegałbym nalegałabym nalegalibyśmy nalegałybyśmy
2nd nalegałbyś nalegałabyś nalegalibyście nalegałybyście
3rd nalegałby nalegałaby nalegałoby nalegaliby nalegałyby
impersonal nalegano by
imperative 1st niech nalegam nalegajmy
2nd nalegaj nalegajcie
3rd niech nalega niech nalegają
active adjectival participle nalegający nalegająca nalegające nalegający nalegające
contemporary adverbial participle nalegając
verbal noun naleganie

Derived terms
noun
  • naleganie

Further reading
  • nalegać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nalegać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.