napalić

Polish

Etymology

From na- +‎ palić.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈpa.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: na‧pa‧lić

Verb

napalić pf (imperfective napalać)

  1. (transitive) to light, to ignite (e.g. an oven, a hob)
  2. (intransitive) to smoke up a room (by smoking cigarettes, a pipe, etc.)
  3. (reflexive) to smoke a lot [+genitive = of something]

Conjugation
Conjugation of napalić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive napalić
future tense 1st napalę napalimy
2nd napalisz napalicie
3rd napali napalą
impersonal napali się
past tense 1st napaliłem napaliłam napaliliśmy napaliłyśmy
2nd napaliłeś napaliłaś napaliliście napaliłyście
3rd napalił napaliła napaliło napalili napaliły
impersonal napalono
conditional 1st napaliłbym napaliłabym napalilibyśmy napaliłybyśmy
2nd napaliłbyś napaliłabyś napalilibyście napaliłybyście
3rd napaliłby napaliłaby napaliłoby napaliliby napaliłyby
impersonal napalono by
imperative 1st niech napalę napalmy
2nd napal napalcie
3rd niech napali niech napalą
passive adjectival participle napalony napalona napalone napaleni napalone
anterior adverbial participle napaliwszy
verbal noun napalenie
nouns
  • napalanie
  • napalenie
  • napaleniec

Further reading
  • napalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • napalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.