napierać

Polish

From naprzeć +‎ -ać.

napierać impf (perfective naprzeć)

(transitive) to press, to push against (physically against something) [+ na (accusative) = against who or what]
(transitive) to press, to push, to attack (in a fight) [+ na (accusative) = against who or what]
(transitive) to press, to push (to mentally exert someone)
(reflexive) to press, to push (to try and get someone to act a certain way)

Conjugation of napierać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		napierać
present tense	1^st	napieram			napieramy
	2^nd	napierasz			napieracie
	3^rd	napiera			napierają
	impersonal	napiera się
past tense	1^st	napierałem	napierałam		napieraliśmy	napierałyśmy
	2^nd	napierałeś	napierałaś		napieraliście	napierałyście
	3^rd	napierał	napierała	napierało	napierali	napierały
	impersonal	napierano
future tense	1^st	będę napierał, będę napierać	będę napierała, będę napierać		będziemy napierali, będziemy napierać	będziemy napierały, będziemy napierać
	2^nd	będziesz napierał, będziesz napierać	będziesz napierała, będziesz napierać		będziecie napierali, będziecie napierać	będziecie napierały, będziecie napierać
	3^rd	będzie napierał, będzie napierać	będzie napierała, będzie napierać	będzie napierało, będzie napierać	będą napierali, będą napierać	będą napierały, będą napierać
	impersonal	będzie napierać się
conditional	1^st	napierałbym	napierałabym		napieralibyśmy	napierałybyśmy
	2^nd	napierałbyś	napierałabyś		napieralibyście	napierałybyście
	3^rd	napierałby	napierałaby	napierałoby	napieraliby	napierałyby
	impersonal	napierano by
imperative	1^st	niech napieram			napierajmy
	2^nd	napieraj			napierajcie
	3^rd	niech napiera			niech napierają
active adjectival participle		napierający	napierająca	napierające	napierający	napierające
passive adjectival participle		napierany	napierana	napierane	napierani	napierane
contemporary adverbial participle		napierając
verbal noun		napieranie