narowieć

Polish

From narów +‎ -eć.

narowieć impf

(intransitive, rare, of a mount or draught animal) to become restive
Synonyms: komosić się, narowić się

Conjugation of narowieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		narowieć
present tense	1^st	narowieję			narowiejemy
	2^nd	narowiejesz			narowiejecie
	3^rd	narowieje			narowieją
	impersonal	narowieje się
past tense	1^st	narowiałem	narowiałam		narowieliśmy	narowiałyśmy
	2^nd	narowiałeś	narowiałaś		narowieliście	narowiałyście
	3^rd	narowiał	narowiała	narowiało	narowieli	narowiały
	impersonal	narowiano
future tense	1^st	będę narowiał, będę narowieć	będę narowiała, będę narowieć		będziemy narowieli, będziemy narowieć	będziemy narowiały, będziemy narowieć
	2^nd	będziesz narowiał, będziesz narowieć	będziesz narowiała, będziesz narowieć		będziecie narowieli, będziecie narowieć	będziecie narowiały, będziecie narowieć
	3^rd	będzie narowiał, będzie narowieć	będzie narowiała, będzie narowieć	będzie narowiało, będzie narowieć	będą narowieli, będą narowieć	będą narowiały, będą narowieć
	impersonal	będzie narowieć się
conditional	1^st	narowiałbym	narowiałabym		narowielibyśmy	narowiałybyśmy
	2^nd	narowiałbyś	narowiałabyś		narowielibyście	narowiałybyście
	3^rd	narowiałby	narowiałaby	narowiałoby	narowieliby	narowiałyby
	impersonal	narowiano by
imperative	1^st	niech narowieję			narowiejmy
	2^nd	narowiej			narowiejcie
	3^rd	niech narowieje			niech narowieją
active adjectival participle		narowiejący	narowiejąca	narowiejące	narowiejący	narowiejące
contemporary adverbial participle		narowiejąc
verbal noun		narowienie

verbs

adjectives

noun