nastroić

Polish

Etymology

From na- +‎ stroić.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈstrɔ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: na‧stro‧ić

Verb

nastroić pf (imperfective nastrajać)

  1. (transitive) to put in a mood, to make one feel
  2. (transitive, music) to tune (e.g. a musical instrument)

Conjugation
Conjugation of nastroić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nastroić
future tense 1st nastroję nastroimy
2nd nastroisz nastroicie
3rd nastroi nastroją
impersonal nastroi się
past tense 1st nastroiłem nastroiłam nastroiliśmy nastroiłyśmy
2nd nastroiłeś nastroiłaś nastroiliście nastroiłyście
3rd nastroił nastroiła nastroiło nastroili nastroiły
impersonal nastrojono
conditional 1st nastroiłbym nastroiłabym nastroilibyśmy nastroiłybyśmy
2nd nastroiłbyś nastroiłabyś nastroilibyście nastroiłybyście
3rd nastroiłby nastroiłaby nastroiłoby nastroiliby nastroiłyby
impersonal nastrojono by
imperative 1st niech nastroję nastrójmy
2nd nastrój nastrójcie
3rd niech nastroi niech nastroją
passive adjectival participle nastrojony nastrojona nastrojone nastrojeni nastrojone
anterior adverbial participle nastroiwszy
verbal noun nastrojenie

Derived terms

Further reading
  • nastroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nastroić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.