natrzeć

Polish

Etymology

From na- +‎ trzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.tʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: na‧trzeć

Verb

natrzeć pf (imperfective nacierać)

  1. (transitive, reflexive) to rub down, to massage
  2. (intransitive) to attack, to assail [+ na (accusative) = something/someone]

natrzeć pf

  1. (transitive, cooking) to grate a large amount of, to shred a large amount of

Conjugation
Conjugation of natrzeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive natrzeć
future tense 1st natrę natrzemy
2nd natrzesz natrzecie
3rd natrze natrą
impersonal natrze się
past tense 1st natarłem natarłam natarliśmy natarłyśmy
2nd natarłeś natarłaś natarliście natarłyście
3rd natarł natarła natarło natarli natarły
impersonal natarto
conditional 1st natarłbym natarłabym natarlibyśmy natarłybyśmy
2nd natarłbyś natarłabyś natarlibyście natarłybyście
3rd natarłby natarłaby natarłoby natarliby natarłyby
impersonal natarto by
imperative 1st niech natrę natrzyjmy
2nd natrzyj natrzyjcie
3rd niech natrze niech natrą
passive adjectival participle natarty natarta natarte natarci natarte
anterior adverbial participle natarłszy
verbal noun natarcie

Further reading
  • natrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • natrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.