nawiązać

Polish

Etymology

From na- +‎ wiązać.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈvjɔw̃.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔw̃zat͡ɕ
  • Syllabification: na‧wią‧zać

Verb

nawiązać pf (imperfective nawiązywać)

  1. (transitive) to establish, to form
  2. (intransitive, with preposition do) to reference, to refer to

Conjugation
Conjugation of nawiązać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nawiązać
future tense 1st nawiążę nawiążemy
2nd nawiążesz nawiążecie
3rd nawiąże nawiążą
impersonal nawiąże się
past tense 1st nawiązałem nawiązałam nawiązaliśmy nawiązałyśmy
2nd nawiązałeś nawiązałaś nawiązaliście nawiązałyście
3rd nawiązał nawiązała nawiązało nawiązali nawiązały
impersonal nawiązano
conditional 1st nawiązałbym nawiązałabym nawiązalibyśmy nawiązałybyśmy
2nd nawiązałbyś nawiązałabyś nawiązalibyście nawiązałybyście
3rd nawiązałby nawiązałaby nawiązałoby nawiązaliby nawiązałyby
impersonal nawiązano by
imperative 1st niech nawiążę nawiążmy
2nd nawiąż nawiążcie
3rd niech nawiąże niech nawiążą
passive adjectival participle nawiązany nawiązana nawiązane nawiązani nawiązane
anterior adverbial participle nawiązawszy
verbal noun nawiązanie

Derived terms
noun

Further reading
  • nawiązać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nawiązać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.