nieten

See also: Nieten

Dutch

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈnitə(n)/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -itən

Etymology 1

From niet +‎ -en.

Verb

nieten

  1. (transitive) to staple
    Een naaimachine naait en een nietmachine niet.
    A sewing machine sews and a stapler staples.
Inflection
Inflection of nieten (weak)
infinitive nieten
past singular niette
past participle geniet
infinitive nieten
gerund nieten n
present tense past tense
1st person singular nietniette
2nd person sing. (jij) nietniette
2nd person sing. (u) nietniette
2nd person sing. (gij) nietniette
3rd person singular nietniette
plural nietennietten
subjunctive sing.1 nieteniette
subjunctive plur.1 nietennietten
imperative sing. niet
imperative plur.1 niet
participles nietendgeniet
1) Archaic.
Descendants
  • → Papiamentu: nit

Etymology 2

From Middle Dutch nieten, from Old Dutch nietan, from Proto-Germanic *neutaną.

Verb

nieten

  1. (obsolete) Synonym of genieten
Inflection
Inflection of nieten (strong class 2a)
infinitive nieten
past singular noot
past participle genoten
infinitive nieten
gerund nieten n
present tense past tense
1st person singular nietnoot
2nd person sing. (jij) nietnoot
2nd person sing. (u) nietnoot
2nd person sing. (gij) nietnoot
3rd person singular nietnoot
plural nietennoten
subjunctive sing.1 nietenote
subjunctive plur.1 nietennoten
imperative sing. niet
imperative plur.1 niet
participles nietendgenoten
1) Archaic.
Derived terms

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

nieten

  1. Plural form of niet

Anagrams

German

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈniːtn̩/, /ˈniːtən/
  • Audio(file)

Verb

nieten (weak, third-person singular present nietet, past tense nietete, past participle genietet, auxiliary haben)

  1. to rivet

Conjugation
Conjugation of nieten (weak, auxiliary haben)
infinitive nieten
present participle nietend
past participle genietet
auxiliary haben
indicative subjunctive
singular plural singular plural
present ich niete wir nieten i ich niete wir nieten
du nietest ihr nietet du nietest ihr nietet
er nietet sie nieten er niete sie nieten
preterite ich nietete wir nieteten ii ich nietete1 wir nieteten1
du nietetest ihr nietetet du nietetest1 ihr nietetet1
er nietete sie nieteten er nietete1 sie nieteten1
imperative niet (du)
niete (du)		 nietet (ihr)

1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.

Composed forms of nieten (weak, auxiliary haben)
perfect
singular plural singular plural
indicative ich habe genietet wir haben genietet subjunctive ich habe genietet wir haben genietet
du hast genietet ihr habt genietet du habest genietet ihr habet genietet
er hat genietet sie haben genietet er habe genietet sie haben genietet
pluperfect
indicative ich hatte genietet wir hatten genietet subjunctive ich hätte genietet wir hätten genietet
du hattest genietet ihr hattet genietet du hättest genietet ihr hättet genietet
er hatte genietet sie hatten genietet er hätte genietet sie hätten genietet
future i
infinitive nieten werden subjunctive i ich werde nieten wir werden nieten
du werdest nieten ihr werdet nieten
er werde nieten sie werden nieten
indicative ich werde nieten wir werden nieten subjunctive ii ich würde nieten wir würden nieten
du wirst nieten ihr werdet nieten du würdest nieten ihr würdet nieten
er wird nieten sie werden nieten er würde nieten sie würden nieten
future ii
infinitive genietet haben werden subjunctive i ich werde genietet haben wir werden genietet haben
du werdest genietet haben ihr werdet genietet haben
er werde genietet haben sie werden genietet haben
indicative ich werde genietet haben wir werden genietet haben subjunctive ii ich würde genietet haben wir würden genietet haben
du wirst genietet haben ihr werdet genietet haben du würdest genietet haben ihr würdet genietet haben
er wird genietet haben sie werden genietet haben er würde genietet haben sie würden genietet haben

Descendants

Further reading
  • “nieten” in Duden online
  • “nieten” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch nietan, from Proto-Germanic *neutaną.

Verb

nieten

  1. to employ, to use (to one's advantage)
  2. to enjoy (the use of)

Inflection
Strong class 2
Infinitive nieten
3rd sg. past nôot
3rd pl. past nōten
Past participle genōten
Infinitive nieten
In genitive nietens
In dative nietene
Indicative Present Past
1st singular niete nôot
2nd singular niets, nietes nōots, nōtes
3rd singular niet, nietet nôot
1st plural nieten nōten
2nd plural niet, nietet nōot, nōtet
3rd plural nieten nōten
Subjunctive Present Past
1st singular niete nōte
2nd singular niets, nietes nōtes
3rd singular niete nōte
1st plural nieten nōten
2nd plural niet, nietet nōtet
3rd plural nieten nōten
Imperative Present
Singular niet, niete
Plural niet, nietet
Present Past
Participle nietende genōten

Derived terms

Descendants

Further reading

Old English

Alternative forms

Etymology

nēat +‎ -en

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈni͜yː.ten/

Noun

nīeten n

  1. animal

Declension
Declension of nieten (strong a-stem)
Case Singular Plural
nominative nīeten nīetenu
accusative nīeten nīetenu
genitive nīetenes nīetena
dative nīetene nīetenum
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.