nucić

Polish

Etymology

From nuta (“note”, noun) +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈnu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: nu‧cić

Verb

nucić impf (perfective zanucić)

  1. (transitive, intransitive) to hum (sing), to vocalize (sing without using words), to croon

Conjugation
Conjugation of nucić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nucić
present tense 1st nucę nucimy
2nd nucisz nucicie
3rd nuci nucą
impersonal nuci się
past tense 1st nuciłem nuciłam nuciliśmy nuciłyśmy
2nd nuciłeś nuciłaś nuciliście nuciłyście
3rd nucił nuciła nuciło nucili nuciły
impersonal nucono
future tense 1st będę nucił,
będę nucić
 będę nuciła,
będę nucić
 będziemy nucili,
będziemy nucić
 będziemy nuciły,
będziemy nucić
2nd będziesz nucił,
będziesz nucić
 będziesz nuciła,
będziesz nucić
 będziecie nucili,
będziecie nucić
 będziecie nuciły,
będziecie nucić
3rd będzie nucił,
będzie nucić
 będzie nuciła,
będzie nucić
 będzie nuciło,
będzie nucić
 będą nucili,
będą nucić
 będą nuciły,
będą nucić
impersonal będzie nucić się
conditional 1st nuciłbym nuciłabym nucilibyśmy nuciłybyśmy
2nd nuciłbyś nuciłabyś nucilibyście nuciłybyście
3rd nuciłby nuciłaby nuciłoby nuciliby nuciłyby
impersonal nucono by
imperative 1st niech nucę nućmy
2nd nuć nućcie
3rd niech nuci niech nucą
active adjectival participle nucący nucąca nucące nucący nucące
passive adjectival participle nucony nucona nucone nuceni nucone
contemporary adverbial participle nucąc
verbal noun nucenie

Further reading
  • nucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nucić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.