nuncupatorius
Latin
Etymology
From nūncupātor (“namer”) + -ius. Compare English nuncupatory.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /nuːn.ku.paːˈtoː.ri.us/, [nuːŋkʊpäːˈt̪oːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /nun.ku.paˈto.ri.us/, [nuŋkupäˈt̪ɔːrius]
Adjective
nūncupātōrius (feminine nūncupātōria, neuter nūncupātōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | nūncupātōrius | nūncupātōria | nūncupātōrium | nūncupātōriī | nūncupātōriae | nūncupātōria | |
| Genitive | nūncupātōriī | nūncupātōriae | nūncupātōriī | nūncupātōriōrum | nūncupātōriārum | nūncupātōriōrum | |
| Dative | nūncupātōriō | nūncupātōriō | nūncupātōriīs | ||||
| Accusative | nūncupātōrium | nūncupātōriam | nūncupātōrium | nūncupātōriōs | nūncupātōriās | nūncupātōria | |
| Ablative | nūncupātōriō | nūncupātōriā | nūncupātōriō | nūncupātōriīs | |||
| Vocative | nūncupātōrie | nūncupātōria | nūncupātōrium | nūncupātōriī | nūncupātōriae | nūncupātōria | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.