nuntiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of nūntiō (“announce”).
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | nūntiātus | nūntiāta | nūntiātum | nūntiātī | nūntiātae | nūntiāta | |
| Genitive | nūntiātī | nūntiātae | nūntiātī | nūntiātōrum | nūntiātārum | nūntiātōrum | |
| Dative | nūntiātō | nūntiātō | nūntiātīs | ||||
| Accusative | nūntiātum | nūntiātam | nūntiātum | nūntiātōs | nūntiātās | nūntiāta | |
| Ablative | nūntiātō | nūntiātā | nūntiātō | nūntiātīs | |||
| Vocative | nūntiāte | nūntiāta | nūntiātum | nūntiātī | nūntiātae | nūntiāta | |
References
- nuntiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est
- (ambiguous) news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.