oślepić

Polish

Etymology

From o- +‎ ślepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈɕlɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: o‧śle‧pić

Verb

oślepić pf (imperfective oślepiać)

  1. (transitive) to blind
  2. (transitive) to dazzle

Conjugation
Conjugation of oślepić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oślepić
future tense 1st oślepię oślepimy
2nd oślepisz oślepicie
3rd oślepi oślepią
impersonal oślepi się
past tense 1st oślepiłem oślepiłam oślepiliśmy oślepiłyśmy
2nd oślepiłeś oślepiłaś oślepiliście oślepiłyście
3rd oślepił oślepiła oślepiło oślepili oślepiły
impersonal oślepiono
conditional 1st oślepiłbym oślepiłabym oślepilibyśmy oślepiłybyśmy
2nd oślepiłbyś oślepiłabyś oślepilibyście oślepiłybyście
3rd oślepiłby oślepiłaby oślepiłoby oślepiliby oślepiłyby
impersonal oślepiono by
imperative 1st niech oślepię oślepmy
2nd oślep oślepcie
3rd niech oślepi niech oślepią
passive adjectival participle oślepiony oślepiona oślepione oślepieni oślepione
anterior adverbial participle oślepiwszy
verbal noun oślepienie

Further reading
  • oślepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oślepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.