obaczyć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *obačiti, from *o(b) +‎ *ačiti, further reanalyzed as *o-bačiti/o-baczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈba.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ba‧czyć

Verb

obaczyć pf

  1. (transitive, archaic) to see, to notice
    Synonym: zobaczyć
  2. (transitive, archaic) to watch
    Synonym: obejrzeć
  3. (transitive, archaic) to see, to understand, to find out
    Synonyms: pojąć, zrozumieć
  4. (reflexive, archaic) to see oneself, to see one another
    Synonym: zobaczyć się
  5. (reflexive, archaic) to come to one's senses
    Synonyms: opamiętać się, oprzytomnieć, ocknąć się

Conjugation
Conjugation of obaczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obaczyć
future tense 1st obaczę obaczymy
2nd obaczysz obaczycie
3rd obaczy obaczą
impersonal obaczy się
past tense 1st obaczyłem obaczyłam obaczyliśmy obaczyłyśmy
2nd obaczyłeś obaczyłaś obaczyliście obaczyłyście
3rd obaczył obaczyła obaczyło obaczyli obaczyły
impersonal obaczono
conditional 1st obaczyłbym obaczyłabym obaczylibyśmy obaczyłybyśmy
2nd obaczyłbyś obaczyłabyś obaczylibyście obaczyłybyście
3rd obaczyłby obaczyłaby obaczyłoby obaczyliby obaczyłyby
impersonal obaczono by
imperative 1st niech obaczę obaczmy
2nd obacz obaczcie
3rd niech obaczy niech obaczą
passive adjectival participle obaczony obaczona obaczone obaczeni obaczone
anterior adverbial participle obaczywszy
verbal noun obaczenie

Further reading
  • obaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obaczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.