obciąć

Polish

Etymology

From ob- +‎ ciąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔp.t͡ɕɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpt͡ɕɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: ob‧ciąć

Verb

obciąć pf (imperfective obcinać)

  1. (transitive) to trim, to pare
  2. (transitive) to cut (e.g. hair)
  3. (transitive) to cut, to cut down, to reduce

Conjugation
Conjugation of obciąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obciąć
future tense 1st obetnę obetniemy
2nd obetniesz obetniecie
3rd obetnie obetną
impersonal obetnie się
past tense 1st obciąłem obcięłam obcięliśmy obcięłyśmy
2nd obciąłeś obcięłaś obcięliście obcięłyście
3rd obciął obcięła obcięło obcięli obcięły
impersonal obcięto
conditional 1st obciąłbym obcięłabym obcięlibyśmy obcięłybyśmy
2nd obciąłbyś obcięłabyś obcięlibyście obcięłybyście
3rd obciąłby obcięłaby obcięłoby obcięliby obcięłyby
impersonal obcięto by
imperative 1st niech obetnę obetnijmy
2nd obetnij obetnijcie
3rd niech obetnie niech obetną
passive adjectival participle obcięty obcięta obcięte obcięci obcięte
anterior adverbial participle obciąwszy
verbal noun obcięcie

Further reading
  • obciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obciąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.