obdarzyć

Polish

Etymology

From ob- +‎ darzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈda.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: ob‧da‧rzyć

Verb

obdarzyć pf (imperfective obdarzać)

  1. (transitive) to bestow, to endow, to gift

Conjugation
Conjugation of obdarzyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obdarzyć
future tense 1st obdarzę obdarzymy
2nd obdarzysz obdarzycie
3rd obdarzy obdarzą
impersonal obdarzy się
past tense 1st obdarzyłem obdarzyłam obdarzyliśmy obdarzyłyśmy
2nd obdarzyłeś obdarzyłaś obdarzyliście obdarzyłyście
3rd obdarzył obdarzyła obdarzyło obdarzyli obdarzyły
impersonal obdarzono
conditional 1st obdarzyłbym obdarzyłabym obdarzylibyśmy obdarzyłybyśmy
2nd obdarzyłbyś obdarzyłabyś obdarzylibyście obdarzyłybyście
3rd obdarzyłby obdarzyłaby obdarzyłoby obdarzyliby obdarzyłyby
impersonal obdarzono by
imperative 1st niech obdarzę obdarzmy
2nd obdarz obdarzcie
3rd niech obdarzy niech obdarzą
passive adjectival participle obdarzony obdarzona obdarzone obdarzeni obdarzone
anterior adverbial participle obdarzywszy
verbal noun obdarzenie

Further reading
  • obdarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obdarzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.