obelkować

Polish

Etymology

From o- +‎ belkować.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.bɛlˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: o‧bel‧ko‧wać

Verb

obelkować pf (imperfective belkować)

  1. (transitive) to beam (to play wooden beams)

Conjugation
Conjugation of obelkować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obelkować
future tense 1st obelkuję obelkujemy
2nd obelkujesz obelkujecie
3rd obelkuje obelkują
impersonal obelkuje się
past tense 1st obelkowałem obelkowałam obelkowaliśmy obelkowałyśmy
2nd obelkowałeś obelkowałaś obelkowaliście obelkowałyście
3rd obelkował obelkowała obelkowało obelkowali obelkowały
impersonal obelkowano
conditional 1st obelkowałbym obelkowałabym obelkowalibyśmy obelkowałybyśmy
2nd obelkowałbyś obelkowałabyś obelkowalibyście obelkowałybyście
3rd obelkowałby obelkowałaby obelkowałoby obelkowaliby obelkowałyby
impersonal obelkowano by
imperative 1st niech obelkuję obelkujmy
2nd obelkuj obelkujcie
3rd niech obelkuje niech obelkują
passive adjectival participle obelkowany obelkowana obelkowane obelkowani obelkowane
anterior adverbial participle obelkowawszy
verbal noun obelkowanie
adjectives
nouns
verb

Further reading
  • obelkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obelkować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.