obiec

Polish

Etymology

From o- +‎ biec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.bjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔbjɛt͡s
  • Syllabification: o‧biec

Verb

obiec pf (imperfective obiegać)

  1. (transitive) to run around, to run about
  2. (transitive, of news, rumours, etc.) to spread around, to get around
    Synonyms: rozejść się, rozprzestrzenić się

Conjugation
Conjugation of obiec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obiec
future tense 1st obiegnę obiegniemy
2nd obiegniesz obiegniecie
3rd obiegnie obiegną
impersonal obiegnie się
past tense 1st obiegłem obiegłam obiegliśmy obiegłyśmy
2nd obiegłeś obiegłaś obiegliście obiegłyście
3rd obiegł obiegła obiegło obiegli obiegły
impersonal obiegnięto
conditional 1st obiegłbym obiegłabym obieglibyśmy obiegłybyśmy
2nd obiegłbyś obiegłabyś obieglibyście obiegłybyście
3rd obiegłby obiegłaby obiegłoby obiegliby obiegłyby
impersonal obiegnięto by
imperative 1st niech obiegnę obiegnijmy
2nd obiegnij obiegnijcie
3rd niech obiegnie niech obiegną
passive adjectival participle obiegnięty obiegnięta obiegnięte obiegnięci obiegnięte
anterior adverbial participle obiegłszy
verbal noun obiegnięcie

Further reading
  • obiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.