oblatrans
Latin
Etymology
Present participle of oblātrō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | oblātrāns | oblātrāns | oblātrantēs | oblātrantia | |
| Genitive | oblātrantis | oblātrantis | oblātrantium | oblātrantium | |
| Dative | oblātrantī | oblātrantī | oblātrantibus | oblātrantibus | |
| Accusative | oblātrantem | oblātrāns | oblātrantēs, oblātrantīs | oblātrantia | |
| Ablative | oblātrante, oblātrantī1 | oblātrante, oblātrantī1 | oblātrantibus | oblātrantibus | |
| Vocative | oblātrāns | oblātrāns | oblātrantēs | oblātrantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.