oblongatus
Latin
Pronunciation
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ob.lonˈɡa.tus/, [ɔb.lɔŋˈɡaː.t̪us]
Participle
oblongātus (feminine oblongāta, neuter oblongātum); first/second-declension participle (New Latin)
- Only used in medulla oblongāta.
Inflection
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | oblongātus | oblongāta | oblongātum | oblongātī | oblongātae | oblongāta | |
| Genitive | oblongātī | oblongātae | oblongātī | oblongātōrum | oblongātārum | oblongātōrum | |
| Dative | oblongātō | oblongātō | oblongātīs | ||||
| Accusative | oblongātum | oblongātam | oblongātum | oblongātōs | oblongātās | oblongāta | |
| Ablative | oblongātō | oblongātā | oblongātō | oblongātīs | |||
| Vocative | oblongāte | oblongāta | oblongātum | oblongātī | oblongātae | oblongāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.