obopólny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish obapólny. By surface analysis, obu- +‎ pole +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔ.bɔˈpul.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ulnɨ
Syllabification: o‧bo‧pól‧ny

Adjective

obopólny (not comparable, adverb obopólnie)

reciprocal (done by each of two people towards the other)
Synonyms: obustronny, wzajemny

Declension

Declension of obopólny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	obopólny		obopólne	obopólna	obopólni	obopólne
genitive	obopólnego			obopólnej	obopólnych
dative	obopólnemu			obopólnej	obopólnym
accusative	obopólnego	obopólny	obopólne	obopólną	obopólnych	obopólne
instrumental	obopólnym			obopólną	obopólnymi
locative	obopólnym			obopólnej	obopólnych

Derived terms

noun

obopólność

Further reading

obopólny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
obopólny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.