obouvat
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech obúvati, from Proto-Slavic *obuvati.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈobou̯vat]
- Hyphenation: obou‧vat
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | obouvat, obouvati | Active adjective | obouvající |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | obouvání | Passive adjective | obouvaný |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | obouvám | obouváme | — | obouvejme |
| 2nd person | obouváš | obouváte | obouvej | obouvejte |
| 3rd person | obouvá | obouvají | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive obouvat. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | obouval | obouvali | obouván | obouváni |
| masculine inanimate | obouvaly | obouvány | ||
| feminine | obouvala | obouvána | ||
| neuter | obouvalo | obouvala | obouváno | obouvána |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | obouvaje | — |
| feminine + neuter singular | obouvajíc | — |
| plural | obouvajíce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.