obrodzić

Polish

From ob- +‎ rodzić.

obrodzić pf (imperfective obradzać)

(intransitive, of plants) to fructify, to teem [+ w (accusative) = in/with something] (to produce abundant fruit)
(intransitive) to abound, to be swarming, to seethe, to teem [+ w (accusative) = in/with something] (to be copiously supplied)
Synonyms: obfitować, roić się
(intransitive, of a period or place) to abound in significant events [+ w (accusative) = in/with something]

Conjugation of obrodzić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obrodzić
future tense	1^st	obrodzę			obrodzimy
	2^nd	obrodzisz			obrodzicie
	3^rd	obrodzi			obrodzą
	impersonal	obrodzi się
past tense	1^st	obrodziłem	obrodziłam		obrodziliśmy	obrodziłyśmy
	2^nd	obrodziłeś	obrodziłaś		obrodziliście	obrodziłyście
	3^rd	obrodził	obrodziła	obrodziło	obrodzili	obrodziły
	impersonal	obrodzono
conditional	1^st	obrodziłbym	obrodziłabym		obrodzilibyśmy	obrodziłybyśmy
	2^nd	obrodziłbyś	obrodziłabyś		obrodzilibyście	obrodziłybyście
	3^rd	obrodziłby	obrodziłaby	obrodziłoby	obrodziliby	obrodziłyby
	impersonal	obrodzono by
imperative	1^st	niech obrodzę			obródźmy
	2^nd	obródź			obródźcie
	3^rd	niech obrodzi			niech obrodzą
anterior adverbial participle		obrodziwszy
verbal noun		obrodzenie