obsecratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of obsecrō (“entreat”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /o.pseˈkraː.tus/, [ɔ.psɛˈkraː.tʊs]
Participle
obsecrātus m (feminine obsecrāta, neuter obsecrātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | obsecrātus | obsecrāta | obsecrātum | obsecrātī | obsecrātae | obsecrāta | |
| Genitive | obsecrātī | obsecrātae | obsecrātī | obsecrātōrum | obsecrātārum | obsecrātōrum | |
| Dative | obsecrātō | obsecrātō | obsecrātīs | ||||
| Accusative | obsecrātum | obsecrātam | obsecrātum | obsecrātōs | obsecrātās | obsecrāta | |
| Ablative | obsecrātō | obsecrātā | obsecrātō | obsecrātīs | |||
| Vocative | obsecrāte | obsecrāta | obsecrātum | obsecrātī | obsecrātae | obsecrāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.