obsidendus
Latin
Participle
obsidendus m (feminine obsidenda, neuter obsidendum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | obsidendus | obsidenda | obsidendum | obsidendī | obsidendae | obsidenda | |
| Genitive | obsidendī | obsidendae | obsidendī | obsidendōrum | obsidendārum | obsidendōrum | |
| Dative | obsidendō | obsidendae | obsidendō | obsidendīs | obsidendīs | obsidendīs | |
| Accusative | obsidendum | obsidendam | obsidendum | obsidendōs | obsidendās | obsidenda | |
| Ablative | obsidendō | obsidendā | obsidendō | obsidendīs | obsidendīs | obsidendīs | |
| Vocative | obsidende | obsidenda | obsidendum | obsidendī | obsidendae | obsidenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.