obstalować

Polish

Etymology

From ob- +‎ stalować.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔp.staˈlɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ob‧sta‧lo‧wać

Verb

obstalować pf (imperfective obstalowywać)

  1. (transitive, dated) to order (request something to be made, supplied, or served)
    Synonyms: zamówić, zlecić

Conjugation
Conjugation of obstalować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obstalować
future tense 1st obstaluję obstalujemy
2nd obstalujesz obstalujecie
3rd obstaluje obstalują
impersonal obstaluje się
past tense 1st obstalowałem obstalowałam obstalowaliśmy obstalowałyśmy
2nd obstalowałeś obstalowałaś obstalowaliście obstalowałyście
3rd obstalował obstalowała obstalowało obstalowali obstalowały
impersonal obstalowano
conditional 1st obstalowałbym obstalowałabym obstalowalibyśmy obstalowałybyśmy
2nd obstalowałbyś obstalowałabyś obstalowalibyście obstalowałybyście
3rd obstalowałby obstalowałaby obstalowałoby obstalowaliby obstalowałyby
impersonal obstalowano by
imperative 1st niech obstaluję obstalujmy
2nd obstaluj obstalujcie
3rd niech obstaluje niech obstalują
passive adjectival participle obstalowany obstalowana obstalowane obstalowani obstalowane
anterior adverbial participle obstalowawszy
verbal noun obstalowanie

Derived terms

Further reading
  • obstalować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obstalować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.