obtłuc

Polish

Etymology

From ob- +‎ tłuc.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔp.twut͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔptwut͡s
  • Syllabification: ob‧tłuc

Verb

obtłuc pf (imperfective obtłukiwać)

  1. (transitive) to chip (to cause a fracture)
  2. (transitive) to tenderize (to cause a fracture)
  3. (transitive) to husk, to shell (e.g. a seed)
  4. (transitive) to bang up, to hurt
  5. (reflexive) to become chiped (to acquire a fracture)
  6. (reflexive) to become banged up, to become hurt

Conjugation
Conjugation of obtłuc pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obtłuc
future tense 1st obtłukę obtłuczemy
2nd obtłuczesz obtłuczecie
3rd obtłucze obtłuką
impersonal obtłucze się
past tense 1st obtłukłem obtłukłam obtłukliśmy obtłukłyśmy
2nd obtłukłeś obtłukłaś obtłukliście obtłukłyście
3rd obtłukł obtłukła obtłukło obtłukli obtłukły
impersonal obtłuczono
conditional 1st obtłukłbym obtłukłabym obtłuklibyśmy obtłukłybyśmy
2nd obtłukłbyś obtłukłabyś obtłuklibyście obtłukłybyście
3rd obtłukłby obtłukłaby obtłukłoby obtłukliby obtłukłyby
impersonal obtłuczono by
imperative 1st niech obtłukę obtłuczmy
2nd obtłucz obtłuczcie
3rd niech obtłucze niech obtłuką
anterior adverbial participle obtłukłszy
verbal noun obtłuczenie

Derived terms
noun
  • obtłuczenie

Further reading
  • obtłuc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obtłuc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.