obudzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *buditi, from Proto-Indo-European *bʰowdʰéyeti, causative of *bʰewdʰ- (“to be awake, aware”). Cognate with Sanskrit बोधयति (bodháyati).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈbu.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: o‧bu‧dzić

Verb

obudzić pf (imperfective budzić)

  1. (transitive) to wake (to make somebody stop sleeping)
    Synonym: zbudzić
  2. (transitive) to get someone up
    Synonym: zbudzić
    Obudź go! ― Wake him up!
  3. (reflexive, autocausative) to awake, to waken (to stop sleeping)
    Synonym: zbudzić
    Obudziłem się o ósmej rano. ― I woke up at 8 AM.

Conjugation
Conjugation of obudzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obudzić
future tense 1st obudzę obudzimy
2nd obudzisz obudzicie
3rd obudzi obudzą
impersonal obudzi się
past tense 1st obudziłem obudziłam obudziliśmy obudziłyśmy
2nd obudziłeś obudziłaś obudziliście obudziłyście
3rd obudził obudziła obudziło obudzili obudziły
impersonal obudzono
conditional 1st obudziłbym obudziłabym obudzilibyśmy obudziłybyśmy
2nd obudziłbyś obudziłabyś obudzilibyście obudziłybyście
3rd obudziłby obudziłaby obudziłoby obudziliby obudziłyby
impersonal obudzono by
imperative 1st niech obudzę obudźmy
2nd obudź obudźcie
3rd niech obudzi niech obudzą
passive adjectival participle obudzony obudzona obudzone obudzeni obudzone
anterior adverbial participle obudziwszy
verbal noun obudzenie
  • obudzony

Further reading
  • obudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obudzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.