obyć

Polish

From o- +‎ być.

obyć pf (imperfective obywać)

(reflexive, literary) to do without [+ bez (genitive) = without something]
(reflexive, literary) to make do with [+instrumental = with something]
(reflexive, literary) to become familiar with [+ z (instrumental) = with something]

Conjugation of obyć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obyć
future tense	1^st	obędę			obędziemy
	2^nd	obędziesz			obędziecie
	3^rd	obędzie			obędą
	impersonal	obędzie się
past tense	1^st	obyłem	obyłam		obyliśmy	obyłyśmy
	2^nd	obyłeś	obyłaś		obyliście	obyłyście
	3^rd	obył	obyła	obyło	obyli	obyły
	impersonal	obyto
conditional	1^st	obyłbym	obyłabym		obylibyśmy	obyłybyśmy
	2^nd	obyłbyś	obyłabyś		obylibyście	obyłybyście
	3^rd	obyłby	obyłaby	obyłoby	obyliby	obyłyby
	impersonal	obyto by
imperative	1^st	niech obędę			obądźmy
	2^nd	obądź			obądźcie
	3^rd	niech obędzie			niech obędą
anterior adverbial participle		obywszy
verbal noun		obycie