occupaturus
Latin
Etymology
Future active participle of occupō.
Participle
occupātūrus (feminine occupātūra, neuter occupātūrum); first/second-declension participle
- about to occupy
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | occupātūrus | occupātūra | occupātūrum | occupātūrī | occupātūrae | occupātūra | |
| Genitive | occupātūrī | occupātūrae | occupātūrī | occupātūrōrum | occupātūrārum | occupātūrōrum | |
| Dative | occupātūrō | occupātūrō | occupātūrīs | ||||
| Accusative | occupātūrum | occupātūram | occupātūrum | occupātūrōs | occupātūrās | occupātūra | |
| Ablative | occupātūrō | occupātūrā | occupātūrō | occupātūrīs | |||
| Vocative | occupātūre | occupātūra | occupātūrum | occupātūrī | occupātūrae | occupātūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.