ochromić

Polish

Etymology

From o- +‎ Proto-Slavic *xromiti. By surface analysis, o- +‎ chromy +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈxrɔ.mit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔmit͡ɕ
  • Syllabification: o‧chro‧mić

Verb

ochromić pf

  1. (transitive, obsolete) to lame (to cause to become lame)
    Synonym: okulawić

Conjugation
Conjugation of ochromić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ochromić
future tense 1st ochromię ochromimy
2nd ochromisz ochromicie
3rd ochromi ochromią
impersonal ochromi się
past tense 1st ochromiłem ochromiłam ochromiliśmy ochromiłyśmy
2nd ochromiłeś ochromiłaś ochromiliście ochromiłyście
3rd ochromił ochromiła ochromiło ochromili ochromiły
impersonal ochromiono
conditional 1st ochromiłbym ochromiłabym ochromilibyśmy ochromiłybyśmy
2nd ochromiłbyś ochromiłabyś ochromilibyście ochromiłybyście
3rd ochromiłby ochromiłaby ochromiłoby ochromiliby ochromiłyby
impersonal ochromiono by
imperative 1st niech ochromię ochrommy
2nd ochrom ochromcie
3rd niech ochromi niech ochromią
passive adjectival participle ochromiony ochromiona ochromione ochromieni ochromione
anterior adverbial participle ochromiwszy
verbal noun ochromienie
nouns
verbs

Further reading
  • ochromić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ochromić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.