octoviratus
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /ok.toː.u̯iˈraː.tus/, [ɔkt̪oːu̯ɪˈräːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ok.to.viˈra.tus/, [okt̪oviˈräːt̪us]
Noun
    
octōvirātus m (genitive octōvirātūs); fourth declension
- octovirate (rank or office of an octovir)
Declension
    
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | octōvirātus | octōvirātūs | 
| Genitive | octōvirātūs | octōvirātuum | 
| Dative | octōvirātuī | octōvirātibus | 
| Accusative | octōvirātum | octōvirātūs | 
| Ablative | octōvirātū | octōvirātibus | 
| Vocative | octōvirātus | octōvirātūs | 
References
    
- octoviratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.