oczarować

Polish

Etymology

From o- +‎ czarować.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.t͡ʂaˈrɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: o‧cza‧ro‧wać

Verb

oczarować pf (imperfective oczarowywać)

  1. (transitive) to charm, to beguile, to enchant, to enthrall, to captivate, to enrapture

Conjugation
Conjugation of oczarować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oczarować
future tense 1st oczaruję oczarujemy
2nd oczarujesz oczarujecie
3rd oczaruje oczarują
impersonal oczaruje się
past tense 1st oczarowałem oczarowałam oczarowaliśmy oczarowałyśmy
2nd oczarowałeś oczarowałaś oczarowaliście oczarowałyście
3rd oczarował oczarowała oczarowało oczarowali oczarowały
impersonal oczarowano
conditional 1st oczarowałbym oczarowałabym oczarowalibyśmy oczarowałybyśmy
2nd oczarowałbyś oczarowałabyś oczarowalibyście oczarowałybyście
3rd oczarowałby oczarowałaby oczarowałoby oczarowaliby oczarowałyby
impersonal oczarowano by
imperative 1st niech oczaruję oczarujmy
2nd oczaruj oczarujcie
3rd niech oczaruje niech oczarują
passive adjectival participle oczarowany oczarowana oczarowane oczarowani oczarowane
anterior adverbial participle oczarowawszy
verbal noun oczarowanie

Further reading
  • oczarować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oczarować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.