odbyć

Polish

Etymology

From od- +‎ być.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔd.bɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdbɨt͡ɕ
  • Syllabification: od‧być

Verb

odbyć pf (imperfective odbywać)

  1. (transitive) to hold, to put on, to organise
  2. (reflexive) to take place

Conjugation
Conjugation of odbyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odbyć
future tense 1st odbędę odbędziemy
2nd odbędziesz odbędziecie
3rd odbędzie odbędą
impersonal odbędzie się
past tense 1st odbyłem odbyłam odbyliśmy odbyłyśmy
2nd odbyłeś odbyłaś odbyliście odbyłyście
3rd odbył odbyła odbyło odbyli odbyły
impersonal odbyto
conditional 1st odbyłbym odbyłabym odbylibyśmy odbyłybyśmy
2nd odbyłbyś odbyłabyś odbylibyście odbyłybyście
3rd odbyłby odbyłaby odbyłoby odbyliby odbyłyby
impersonal odbyto by
imperative 1st niech odbędę odbądźmy
2nd odbądź odbądźcie
3rd niech odbędzie niech odbędą
passive adjectival participle odbyty odbyta odbyte odbyci odbyte
anterior adverbial participle odbywszy
verbal noun odbycie

Further reading
  • odbyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odbyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.