odciąć

Polish

Etymology

From od- +‎ ciąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔt.t͡ɕɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtt͡ɕɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: od‧ciąć

Verb

odciąć pf (imperfective odcinać)

  1. (transitive) to cut off, to sever, to detach
  2. (transitive) to cut off, to isolate

Conjugation
Conjugation of odciąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odciąć
future tense 1st odetnę odetniemy
2nd odetniesz odetniecie
3rd odetnie odetną
impersonal odetnie się
past tense 1st odciąłem odcięłam odcięliśmy odcięłyśmy
2nd odciąłeś odcięłaś odcięliście odcięłyście
3rd odciął odcięła odcięło odcięli odcięły
impersonal odcięto
conditional 1st odciąłbym odcięłabym odcięlibyśmy odcięłybyśmy
2nd odciąłbyś odcięłabyś odcięlibyście odcięłybyście
3rd odciąłby odcięłaby odcięłoby odcięliby odcięłyby
impersonal odcięto by
imperative 1st niech odetnę odetnijmy
2nd odetnij odetnijcie
3rd niech odetnie niech odetną
passive adjectival participle odcięty odcięta odcięte odcięci odcięte
anterior adverbial participle odciąwszy
verbal noun odcięcie
nouns

Further reading
  • odciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odciąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.