odciągnąć

Polish

odciągnąć pf (imperfective odciągać)

(transitive) to drag away, to abstract (to change the position of someone or something)
(transitive) to pull back, to tighten (e.g. a bow's string)
(transitive) to abstract, to separate (e.g. ingredients from each other, or to draw a liquid from the inside of something)
(transitive) to abstract, to draw someone's attention away from something (to change the position of someone or something)
(transitive) to put off, to delay (in time)
(transitive) to reduce a paid amount by a certain amount designated for a certain purpose
(reflexive) to be put off, to be delayed (in time)

Conjugation of odciągnąć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odciągnąć
future tense	1^st	odciągnę			odciągniemy
	2^nd	odciągniesz			odciągniecie
	3^rd	odciągnie			odciągną
	impersonal	odciągnie się
past tense	1^st	odciągnąłem	odciągnęłam		odciągnęliśmy	odciągnęłyśmy
	2^nd	odciągnąłeś	odciągnęłaś		odciągnęliście	odciągnęłyście
	3^rd	odciągnął	odciągnęła	odciągnęło	odciągnęli	odciągnęły
	impersonal	odciągnięto
conditional	1^st	odciągnąłbym	odciągnęłabym		odciągnęlibyśmy	odciągnęłybyśmy
	2^nd	odciągnąłbyś	odciągnęłabyś		odciągnęlibyście	odciągnęłybyście
	3^rd	odciągnąłby	odciągnęłaby	odciągnęłoby	odciągnęliby	odciągnęłyby
	impersonal	odciągnięto by
imperative	1^st	niech odciągnę			odciągnijmy
	2^nd	odciągnij			odciągnijcie
	3^rd	niech odciągnie			niech odciągną
passive adjectival participle		odciągnięty	odciągnięta	odciągnięte	odciągnięci	odciągnięte
anterior adverbial participle		odciągnąwszy
verbal noun		odciągnięcie

adjective

nouns