odczekać

Polish

Etymology

From od- +‎ czekać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: od‧cze‧kać

Verb

odczekać pf (imperfective odczekiwać)

  1. (transitive) to hold off (to delay someone or something)

Conjugation
Conjugation of odczekać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odczekać
future tense 1st odczekam odczekamy
2nd odczekasz odczekacie
3rd odczeka odczekają
impersonal odczeka się
past tense 1st odczekałem odczekałam odczekaliśmy odczekałyśmy
2nd odczekałeś odczekałaś odczekaliście odczekałyście
3rd odczekał odczekała odczekało odczekali odczekały
impersonal odczekano
conditional 1st odczekałbym odczekałabym odczekalibyśmy odczekałybyśmy
2nd odczekałbyś odczekałabyś odczekalibyście odczekałybyście
3rd odczekałby odczekałaby odczekałoby odczekaliby odczekałyby
impersonal odczekano by
imperative 1st niech odczekam odczekajmy
2nd odczekaj odczekajcie
3rd niech odczeka niech odczekają
passive adjectival participle odczekany odczekana odczekane odczekani odczekane
anterior adverbial participle odczekawszy
verbal noun odczekanie

Further reading
  • odczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odczekać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.