odczepić

Polish

Etymology

From od- +‎ czepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈt͡ʂɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: od‧cze‧pić

Verb

odczepić pf (imperfective odczepiać)

  1. (transitive) to unhitch, to detach, to uncouple
  2. (reflexive) to sod off, to butt out, to get lost

Conjugation
Conjugation of odczepić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odczepić
future tense 1st odczepię odczepimy
2nd odczepisz odczepicie
3rd odczepi odczepią
impersonal odczepi się
past tense 1st odczepiłem odczepiłam odczepiliśmy odczepiłyśmy
2nd odczepiłeś odczepiłaś odczepiliście odczepiłyście
3rd odczepił odczepiła odczepiło odczepili odczepiły
impersonal odczepiono
conditional 1st odczepiłbym odczepiłabym odczepilibyśmy odczepiłybyśmy
2nd odczepiłbyś odczepiłabyś odczepilibyście odczepiłybyście
3rd odczepiłby odczepiłaby odczepiłoby odczepiliby odczepiłyby
impersonal odczepiono by
imperative 1st niech odczepię odczepmy
2nd odczep odczepcie
3rd niech odczepi niech odczepią
passive adjectival participle odczepiony odczepiona odczepione odczepieni odczepione
anterior adverbial participle odczepiwszy
verbal noun odczepienie

Further reading
  • odczepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odczepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.