odkopać

Polish

Etymology

From od- +‎ kopać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈkɔ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: od‧ko‧pać

Verb

odkopać pf (imperfective odkopywać)

  1. (transitive, reflexive) to unearth, to dig up, to excavate

Conjugation
Conjugation of odkopać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odkopać
future tense 1st odkopię odkopiemy
2nd odkopiesz odkopiecie
3rd odkopie odkopią
impersonal odkopie się
past tense 1st odkopałem odkopałam odkopaliśmy odkopałyśmy
2nd odkopałeś odkopałaś odkopaliście odkopałyście
3rd odkopał odkopała odkopało odkopali odkopały
impersonal odkopano
conditional 1st odkopałbym odkopałabym odkopalibyśmy odkopałybyśmy
2nd odkopałbyś odkopałabyś odkopalibyście odkopałybyście
3rd odkopałby odkopałaby odkopałoby odkopaliby odkopałyby
impersonal odkopano by
imperative 1st niech odkopię odkopmy
2nd odkop odkopcie
3rd niech odkopie niech odkopią
passive adjectival participle odkopany odkopana odkopane odkopani odkopane
anterior adverbial participle odkopawszy
verbal noun odkopanie

Further reading
  • odkopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odkopać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.