odlecieć

Polish

Etymology

From od- +‎ lecieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔdˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: od‧le‧cieć

Verb

odlecieć pf (imperfective odlatywać)

  1. (intransitive) to fly away
  2. (intransitive) to take off, to depart by flying
    Synonyms: wylecieć, wystartować

Conjugation
Conjugation of odlecieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odlecieć
future tense 1st odlecę odlecimy
2nd odlecisz odlecicie
3rd odleci odlecą
impersonal odleci się
past tense 1st odleciałem odleciałam odlecieliśmy odleciałyśmy
2nd odleciałeś odleciałaś odlecieliście odleciałyście
3rd odleciał odleciała odleciało odlecieli odleciały
impersonal odleciano
conditional 1st odleciałbym odleciałabym odlecielibyśmy odleciałybyśmy
2nd odleciałbyś odleciałabyś odlecielibyście odleciałybyście
3rd odleciałby odleciałaby odleciałoby odlecieliby odleciałyby
impersonal odleciano by
imperative 1st niech odlecę odlećmy
2nd odleć odlećcie
3rd niech odleci niech odlecą
anterior adverbial participle odleciawszy
verbal noun odlecenie

Further reading
  • odlecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odlecieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.