odrętwieć

Polish

Etymology

From o- +‎ drętwieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈdrɛnt.fjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛntfjɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧dręt‧wieć

Verb

odrętwieć pf (imperfective drętwieć)

  1. (intransitive) to stiffen, (of limbs or extremeties) to go numb, to fall asleep

Conjugation
Conjugation of odrętwieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odrętwieć
future tense 1st odrętwieję odrętwiejemy
2nd odrętwiejesz odrętwiejecie
3rd odrętwieje odrętwieją
impersonal odrętwieje się
past tense 1st odrętwiałem odrętwiałam odrętwieliśmy odrętwiałyśmy
2nd odrętwiałeś odrętwiałaś odrętwieliście odrętwiałyście
3rd odrętwiał odrętwiała odrętwiało odrętwieli odrętwiały
impersonal odrętwiano
conditional 1st odrętwiałbym odrętwiałabym odrętwielibyśmy odrętwiałybyśmy
2nd odrętwiałbyś odrętwiałabyś odrętwielibyście odrętwiałybyście
3rd odrętwiałby odrętwiałaby odrętwiałoby odrętwieliby odrętwiałyby
impersonal odrętwiano by
imperative 1st niech odrętwieję odrętwiejmy
2nd odrętwiej odrętwiejcie
3rd niech odrętwieje niech odrętwieją
anterior adverbial participle odrętwiawszy
verbal noun odrętwienie

Further reading
  • odrętwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odrętwieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.